Avond twee: " Waarom is Jezus aan het kruis gestorven? " (deel 2)

Zo beste lezers, vanmiddag in de pauze op mijn werk deel 2 van gisterenavond geschreven..(zeker niet het makkelijkste deel overigens).....:

........ We gaan inmiddels weer in groepjes uiteen om te praten over onder meer het besef waarom Jezus aan het Kruis is gestorven. Onder het genot van vooral witte chocolade-eitjes gaan we verder in groepen. Er wordt gepraat over o.a. " wat is een zonde?" en we praten over de vraag of je van jezelf vindt dat je zondig bent?

Voor mezelf kan ik die vraag beantwoorden met een bevestiging. " Ja, ik was zondig, ik ben zondig en zal zondig blijven". Zoals in de Bijbel ook staat beschreven;" dat een ieder mens heeft gezondigd" , zo zal een ieder mens altijd met zonden zijn naar de maatstaven van God. Alleen Jezus was zonder zonden. Soms is het best wel moeilijk om toe te geven dat je zondig bent, sommige dingen in het leven lijken rechtvaardig, maar zijn het niet. In hetgroepje verduidelijk ik dit met het volgende gevoel waar ik al geruime tijd mee worstel....

... (tijdens het omschrijven van dit gevoel en de situatie bedenk ik mij hoe ik dit nu het beste kan doen zonder dat ik betrokkenen mensen kwets of onrecht aandoe.....het is een persoonlijk verhaal, maar vraag me af of ik betrokkenen geen pijn doe ermee....ik besluit om het toch wat oppervlakkeriger te houden hier op het wereldwijde net, dan dat ik in het groepje heb verteld)......

Het gevoel/de zonde waar ik mee worstel is die van " het oordelen over een ander mens" . Als een mens iemand iets (wat mens en God verafschuwt) aandoet, iemand die heel dichtbij je staat...dan is de mens en ook ik in deze geneigd om een oordeel te vellen. Ik weet dat ik hierover niet een oordeel mag geven,... degene die deze daden heeft begaan zal zelf ooit voor de troon van God moeten komen om verantwoording over zijn daden af te leggen. Het oordeel moet ik overlaten aan God en ik als mens moet onderscheid kunnen maken tussen de persoon als mens en de daden die hij/zij heeft begaan.
Toch blijft dit vaak moeilijk, maar ik zie bij mijzelf hier wel vooruitgang/een verbetering in. De kernvraag die hier speelt is : " Ben je zondig als je iemand anders veroordeeld voor zijn daden?".
Ja is het antwoord naar mijn mening, echter in bepaalde situaties blijft dit heel moeilijk. Hoeveel mensen veroordelen (vaak in woord) niet andere mensen die een moord plegen, mensen verkrachten of diefstal plegen? En wat als zo'n iemand je naaste of kind iets aandoet??
Zo ook mijn eerste reactie destijds....een reactie van afschuw, boosheid...een reactie van; " zo'n iemand verdient het leven hier op aarde niet.......maar met deze gedachte maak ik mijzelf wel zondig in de ogen van God. Zondag omdat niet Maicel kan en mag oordelen, het oordeel over de daden van de mens is voorbehouden aan God en niet aan Maicel.
Hoewel het vaak nog moeilijk blijkt, zie ik in casu wel enige vooruitgang in mijn gedachtengang sinds ik tot het geloof ben gekomen. Zo heel af en toe kan ik nu zeggen tijdens mijn gebed: " Lieve Vader, veroordeel de dader voor zijn daden, maar schenk hem genade als mens" .

Terug naar het thema weer. Bijzonder blijft het als je kunt beseffen dat Jezus ook voor jou is gestorven aan het kruis. Hij, een ander, die voor jou zonden heeft geleden en dat uiteindelijk heeft betaald met zijn leven. Daardoor zijn wij als mens vrijgekocht, zijn onze zonden vergeven en wordt de kloof tussen Mens en God overbrugd/gedicht. Door de opoffering van Jezus schenkt God ons zijn genade voor de zondige mens die we allen zijn. Het enige wat wij ervoor moeten doen is de keus maken om dit geschenk aan te nemen en er open voor te staan.

Ik zal de komende week ongetwijfeld nog veel terugdenken aan deze avond........ bij voorkeur wel overdag en niet 's nachts zoals afgelopen nacht....;)

Maicel