Avond 4: Bidden..Hoe en Waarom?

Avond nummer 4 alweer van de alphacursus, we zitten zoals C. het zegt al bijna op de helft.. de tijd vliegt inderdaad en zo ook weer vanavond. Zo was ik net nog in gesprek met medecursist M. echter de stoeltjes werden al ingeklapt…het was helaas al tijd om te gaan en voor mijn gevoel was ik nog lang niet uitgepraat…wordt vervolgd M.?

Vanmiddag kwam er al niks meer uit mijn vingers op kantoor…mijn gedachten zaten bij vanavond; de Alphacursus, dus ik was helemaal happy toen ik om 18.00 mijn bijrijdster kon ophalen en weer gas kon geven richting Zevenaar. In mijn tas had ik een leuk presentje bij voor de aanstaand vader in de leiding. Terwijl ik het huisje binnenstap zie ik hem echter niet en wat tellen later krijg ik te horen dat het woord aanstaand niet meer van toepassing is. Gefeliciteerd J. enne…zondag wel effe naar de dienst komen om je presentje in ontvangst te nemen a.u.b. De voorganger doet het gebed terwijl (bijna) iedereen aan tafel zit en tja het mij eerlijk gezegd even ontgaan of zijn tafel vandaag wederom als eerste mocht gaan opscheppen…. Ik had beter moeten opletten, want nu weet ik eigenlijk niet of we de term voorganger inderdaad moeten aanpassen aan het woord voorproever. Het eten was uit de kunst wederom; gebakken aardappels, groente en kleine gehaktballetjes in jus (die overigens groter en veel lekkerder waren dan de zweedse gehaktballetjes van IKEA). Bedankt R. , ik vond het heerlijk!
Ook de toetjes waren uit de kunst, al weet ik niet precies of het nu vla, pudding, mousse was wat ik at, maar het smaakte goed. Mijn toetje had de smaak van vers gestampte rollen mentos…..erg apart, maar erg lekker. Volgens mij had onze magnetronkeukenprinses deze keer de toetjes gemaakt, ze heeft wat mij betreft haar roeping gevonden en ik prijs haar nieuwe vriend dan ook gelukkig. Er bleven toetjes over zelfs en hier moest een heuse verloting/quiz aan te pas komen om ze te verdelen. Omdat ik zelf een beetje aan mijn figuur moest denken heb ik er maar eentje “ gewonnen” voor buurvrouw N. door de leeftijd van onze koppelaarster goed te raden als eerste.
Na het eten stelde C. voor dat degene die nog niet hadden afgewassen deze cursus, vandaag maar eens aan de beurt waren….mmmmm bedankt C. Afwas gedaan (volgens mij deden de vrouwen dit veel sneller vorige week….hint hint), de gezamenlijke ruimte ingericht en toen was het tijd voor de gezamenlijke liederen (deze keer nummer 569 en 438 uit het boekje opwekkingsliederen), maar niet voordat er eerst een bakje bonbons langs kwam ter ere van de verjaardag van de dochter van H. en J. en vervolgens nog pakken stroopwafels opebgetrokken waren ter ere van een nieuwe functie voor cursist E. die hij had gekregen. Allen nog van harte! En ok…morgen om 9.00 uur meld ik mij weer bij de sportschool voor een uurtje spinning.

Ok genoeg over de koetjes en kalfjes, het was tijd voor het thema van de avond: Bidden…Hoe en waarom. De inleiding werd gedaan door M. , maar voordat ze haar verhaal deed kregen we geluidsfragmenten te horen van haar die ze had gemaakt op straat, bij de AH ergens in Nederland om precies te zijn. Aan verschillende voorbijgangers werd de volgende vragen gesteld: Bid u wel eens? Tot wie bid u dan? Wanneer bid u? en waarvoor bid u dan? Een heel scala aan verschillende antwoorden passeerden de revue en terwijl ze af en toe de weg bij de ingang van de AH blokkeerde voor de boodschappengangers (vreemd dat ze niet weggestuurd werd, maar goed het bandje was niet opgenomen tijdens de voetbalplaatjesactie van de AH) vond ik het wel opvallend om te horen dat heel veel mensen bidden. Het mooiste antwoord wat ik op het bandje hoorde was een uitspraak van iemand die het volgende zei:” Bidden is de ademhaling van je geloofsleven”. Ik heb deze zin opgeschreven en hem nog drie keer overgelezen….wat een mooie omschrijving van het bidden!!

Dan de theorie of eigenlijk de uitleg van het thema van vanavond. Bidden….wat is dit nu eigenlijk? Een vraag die als eerste aan bod komt. Bidden is niets anders dan praten met God, met de Schepper. In gesprek gaan met God om zo de relatie tussen jou en onze Vader te laten groeien. Het mooie is dat dit ook op ieder moment van de dag en op elke denkbare plaats kan en dat is toch vrij uniek als je er dieper over nadenkt. In gesprek gaan met de almachtige, dit kan en mag op elk moment en op elke plek., wanneer jij wilt, Hij is altijd bereid om te luisteren. M. daagt ons uit dit besef te krijgen door het voorbeeld te noemen als je bijvoorbeeld een gesprek met de Koningin wil aangaan, hier gaan zoveel obstakels aan vooraf, maar een gesprek met de almachtige Vader kent deze obstakels niet…heel bijzonder als je dit tot je laat doordringen.

Als wij bidden dan is daar ook de gehele Drieeenheid bij betrokken, we bidden tot onze Vader, waarbij wij een weerspiegeling zijn van iets in Gods wezen. Hij heeft ons lief als Vader en Hij is niet alleen onze Vader, maar onze “ hemelse vader” , Hij heeft hemelse macht, de schepper van het heelal. De kracht van ons gebed ligt dan ook in het besef van Wie het is tot Wie wij spreken in ons gebed.
Daarnaast bidden we “ door de Zoon” . Wij als mens hebben niet het recht om vanuit onszelf bij God te komen, maar we mogen dat doen “ door Jezus” en “ in zijn naam” . We moeten erkennen dat we alleen door Jezus tot God kunnen gaan.
Het derde is dat we bidden “ in een Geest” . God leidt ons ook in gebed en helpt ons daarbij. Belangrijk om hier te schrijven is dat wanneer wij bidden, het God zelf is die in ons bidt, door de Geest die in ons woont.

Nu we weten wat bidden is, is de volgende vraag…waarom bidden we eigenlijk?. Hier zijn een viertal redenen voor te bedenken;

1. We groeien in onze relatie met God

2. Jezus bad ook en heeft ons geleerd om dit ook te doen

3. Het gebed loont (Matteus 6:6)

4. Gebeden worden verhoord en veranderen niet alleen ons zelf maar brengt ook verandering in situaties. (Hierbij moet gezegd worden dat vaak het bewijs hiervan moeilijk is en dat vandaar veel mensen zeggen dat bepaalde gebeurtenissen toeval zijn…inmiddels weet ik wel beter en ben ik van mening dat toeval niet bestaat).

Ok, we weten nu wat bidden is, wat de redenen zijn om te gaan bidden, maar nu is het niet zo dat elk gebed ook daadwerkelijk verhoord wordt? Natuurlijk staat er in Matteus7:7-11 dat de beloften die God ons doet absoluut zijn , echter kijk je naar de Bijbel in zijn geheel dan zijn er diverse redenen waarom niet elk gebed verhoord wordt, te weten:

- Jesaja 59:2…. Er is nog sprake van een onbeleden zonde
- Matteus6:14,15… indien je een ander niet wilt vergeven
- 1 Johannes 3:21,22… ongehoorzaamheid jegens God
- Jakobus 4:2,3…..verkeerde motieven in je gebed
- Matteus 7:11…. Misverstanden over de wil van God

Dan het volgende vervolg in dit thema “ Hoe moet ik dan bidden?” Zoals gezegd zal God je hierbij wel helpen, maar een enkele handvaten welke je in je gebed kan meenemen zijn de volgende: aanbidding, belijden, danken en vragen. Het best kan dit uitgelegd worden aan de hand van het bekende “ Onze vader..” (Matteus 6: 9-13). Voor nu lijkt het mij niet handig dat ik dit hier uitgebreid ga uitleggen (het verslag is volgens mij nu al weer heel lang, wellicht dat ik het weer in stukjes moet hakken ), wij hebben er een stencil van gekregen en na bestudering van dit gebed zal ik later in een ander blog dit uit de doeken doen.

Tenslotte wil ik dit theorie-gedeelte besluiten dat bidden op vele manieren kan. Je kan dit alleen doen, maar ook met anderen en het belangrijkste is denk ik wel dat je altijd en overal kunt bidden.

We gaan vervolgens in onze groepjes weer uiteen, de schaaltjes met paaseitjes en een pak stroopwafels gaan mee de keuken in ( waar wij met ons groepje zitten). We hebben weer ruim de tijd om met elkaar van gedachten en ervaringen te wisselen over het bidden. We doen een rondje langs iedereen met dezelfde vragen die M. stelde in haar geluidsfragmentje. Persoonlijk bid ik in ieder geval steevast op hetzelfde moment en dat is het moment voordat ik ga slapen. In mijn gebed zit wel een bestendige gedragslijn. Hierbij dank ik God om wie Hij is en om wat Hij voor mij heeft gedaan. Daarna dank ik hem voor de afgelopen dag en de gebeden die hij in mijn ogen verhoord heeft, vervolgens vraag ik hem een aantal dingen en sluit ik standaard af met de zin “ ik vraag u dit in Jezus naam….Amen”.
Vervolgens praten we over de beleving van ons gebed, over hoe ik het gebed ervaar en mijn benadering naar God toe…welke relatie voel ik tot God? Wat ik zelf merk is dat de relatie God als mijn Vader steeds sterker wordt. In het begin van mijn geloof bad ik tot een God die figuurlijk gezien daar ergens boven in een hokje zat, mijn gebed aanhoorde en vervolgens op een rood of groen knopje drukte. Dit gevoel is steeds meer gaan veranderen in een gevoel dat ik in gesprek ga met mijn hemelse Vader, meer het gevoel van een gesprek van Vader tot zoon.
Daarna worden ervaringen uitgewisseld over gebeden die verhoord zijn en gebeden die niet verhoord zijn. Hierbij zijn een aantal hele mooie verhalen op tafel gekomen. Ik doe zelf niet zo aan toetsing van mijn gebeden, maar terugkijkend op bepaalde situaties denk ik steeds vaker…”wauw, dank u Heer dat u mijn gebed heeft verhoord” .

Alvorens wij (onder tijdsdruk) weer terug gaan naar de gezamenlijke ruimte voor de afsluiting doen we nog een rondje en geven we ieder een punt aan waarvoor die persoon graag zou willen waarvoor gebeden moet worden de komende tijd. Dit mocht voor jezelf zijn of voor iemand anders zijn. Het wordt te persoonlijk om deze dingen hier neer te zetten, alhoewel er in mijn groepje wel geopperd werd om voor mij te bidden dat de wedstrijd HSV-NEC volgende week niet door moet gaan (zodat ik gewoon volgende week bij de Alpha moet zijn), maar uiteindelijk had ik een ander verzoek. De lijst met gebedspunten heb ik hier naast mij liggen en ik heb besloten dat ik aan deze lijst nog een punt toevoeg voor een andere medecursist die ik sprak na afloop van deze avond. (Als je dit leest M., ik neem je mee in mijn gebed de komende weken).

Zoals elke cursusavond sluiten we af met een lied ( Niemand is als u…nr. 474):



en kan er nagepraat worden. Tijdens het naborrelen kom ik in gesprek met M. een medecursist, een bijzonder en speciaal iemand merk ik tijdens dit gesprek. We praten aan een stuk door met elkaar over vele gebeurtenissen, gevoelens, emoties en van alles en nog wat. Ondertussen gebeurt er een paar stoelen verder iets met een bak nootjes en cursiste M., echter het ontgaat mij dit keer een beetje, dus ze heeft geluk en ontbreekt er een leuke anekdote van haar hier op dit punt in mijn blog. Het is jammer dat de tijd inderdaad vliegt en we om 23.00 uur toch naar huis moeten. Ik vind het jammer dat ik volgende week er niet bij kan zijn, maar ik kijk in ieder geval met een goed gevoel terug op deze avond en hoop jullie allemaal over twee weken ( en sommige wellicht zondag in de kerk) weer te zien.

Bedankt! of Danke Schőn !(ik oefen mijn Duits alvast)

Maicel